Het enige wat ik niet leuk vind aan de herfst zijn de dikke spinnen, die dit jaar overal lijken op te duiken. Als ik ’s ochtends een trosje druiven uit de kas wil plukken moet ik eerst door een opening die nauwelijks meer een opening te noemen is door de spinnenwebben die ertussen gesponnen zijn. Dat klusje laat ik dus maar over aan Jacobus.
Toen ik afgelopen dinsdag alleen thuis was kreeg ik een appje van mijn zusje: “Ik hoorde gekraak achter me en nu zit er een dikke spin op de muur. Ik ben naar boven gevlucht en maak het daar maar gezellig” Brr.. dacht ik en nestelde me op de bank met een boek en een kop thee. Totdat ook ik beweging in mijn ooghoek zag en een reusachtig geval met acht poten spotte op de vensterbank. Ik kroop naar de andere hoek van de bank en even later zag ik op de muur een net zo groot exemplaar stilzwijgend observeren wat ik aan het doen was. Toen Jacobus even later thuis kwam en de spin netjes met een glas en kartonnetje naar buiten bracht, bleek dat zijn pootjes niet eens in het glas pasten en we gebruikten heuus geen borrelglaasje. Brrr..
Toen ik van de week met mijn slaaphoofd om 6 uur ontbijt stond klaar te maken zag ik een bosje gedroogde kruiden heen en weer bewegen met daar in een vrolijk schommelend, zwart, dik spingeval. Brrrr!
Gisteravond troffen we weer zo’n fijn exemplaar op de muur. Ik wees ernaar en vroeg: “Is dat een spin?” “nee toch?” zei Jacobus, “dat kan toch niet?” duidend op de grootte. Toch was het er eentje, met wederom te lange pootjes om in het glas te passen.
Ook al doen ze niks, ik vind ze gewoon niet leuk. Dus lieve spinnen, ik snap dat jullie een knus plekje zoeken, maar alsjeblieft niet bij ons in huis. Oke? Brrrrr!
Vandaag deel ik met jullie het recept van een heerlijke, simpele hazelnotentaart. Vorige week maakte ik een bijzondere, gezellige avond mee, waarin iedereen iets lekkers meenam en de herfst werd gevierd. Ik nam stoofpeertjes mee uit eigen tuin, maar waar iedereen eigenlijk ondersteboven van was, was een heerlijke hazelnoottaart. Ik kreeg het recept en gaf er mijn eigen draai aan, wat resulteerde in deze herfstige taart. Makkelijk om te maken, zonder suiker, meel en boter en gewoon erg lekker!
Hazelnoottaart
Type recept | Voor bij de koffie |
Aantal personen | 4 |
Totale tijd | 2,5 uurtjes |
Ingrediënten
- 150 gr. hazelnoten
- 150 gr. chocolade met capuchinosmaak (of een andere smaak die je lekker vindt)
- 100 gr. pure chocolade (80%)
- 2 eieren
Werkwijze
- Maal de hazelnoten fijn in de blender. Smelt in een steelpannetje de capuchinochocola en voeg hier 3/4e van de hazelnoten aan toe zodra de chocola gesmolten is.
- Doe het hazelnotenmengsel in een kleine springvorm en druk goed aan. Zet weg in de koelkast.
- Smelt de pure chocola in een pannetje met een heel klein laagje water tot de chocola helemaal gesmolten is. Haal van het vuur.
- Splits de eieren en voeg het eigeel langzaam toe aan de chocola. Spatel door.
- Klop de eiwitten stijf tot pieken en spatel daarna luchtig door de chocola.
- Zet twee uurtjes weg in de koelkast en geniet!
Geef een reactie