Vandaag geen recept zoals jullie van mij gewend zijn, maar schrijft Jacobus over het wel en wee in de kas!
Bij Nelleke en mij thuis is de tuin verdeeld in drie afzonderlijke delen. Voor het huis hebben we een siertuin, grasveld, een klein steigertje waar we aan het water kunnen zitten, de brug die ons erf met de buitenwereld verbindt en een tuin met drie hele oude knotwilgen waar Nelleke ook haar tuin heeft. Dan hebben we achter en naast ons huis een gedeelte met vooral veel gras, ons schuurtje, het terras, de veranda en een vijftal kleine sier- en kruidentuintjes. Onze leeftuin. Hier lezen we, kijken we hoe het gras groeit, zetten we tenten neer als familie komt logeren, stoken we vuurtjes en eten we als het mooi weer is. Daarachter, tussen de leeftuin en de weilanden op het zuiden in, ligt onze eettuin. Daar vind je onze 100 m2 grote moestuin, een grote kruidentuin, een wat kleiner grasveld, onze kippenren en een kas van 12 m2.
Ik hou van die kas. Mijn vader zei vroeger altijd…, “moestuinieren doe je het liefst na IJsheiligen, dan is er geen nachtvorst meer”. Voor de duidelijkheid; IJsheiligen is rond 15 mei. Ik begin zelf met veel dingen al eerder, maar er sneuvelt nog weleens een plantje omdat er een flinke nachtvorst van zich laat spreken. En daarom hou ik zo van die kas. Je kunt rustig medio februari al dingen beginnen te zaaien, onder het glas van de kas is nachtvorst niet gauw een ding. Overigens is regen in een kas ook niet heel gauw een ding.
Regen bekijk ik het liefst vanachter een raam. Ik vind tuinieren niet heel leuk als ik nat word. Dat is het grootste voordeel van een kas; het blijft er altijd droog. Het grootste nádeel van een kas is dat het er altijd droog blijft. En aangezien de natuur niet zonder regen kan moet ik zelf voor regen zorgen. Voorheen deed ik dat elke avond met enkele flinke gieters regenwater uit de regenton. Maar dit jaar doe ik dat voor het eerst op een hele andere manier. Het regent in de kas met behulp van zonlicht. Sterker nog…, hoe mooier het weer buiten is, hoe harder het in de kas regent.
Naast de kas heb ik vier kunststof vaten met zo’n 230 liter inhoud per stuk aanelkaar gekoppeld. De wet van de communicerende vaten in de praktijk, zowel letterlijk als figuurlijk. Ik heb in de kas een door zonne-energie aangedreven pompje geïnstalleerd, die regenwater uit de vier vaten trekt. Via een stelsel van slangetjes heeft elke plant in de kas een eigen druppelaar die voor een subtiele watertoevoer zorgt. Een zonnepaneel zorgt ervoor dat zonlicht wordt omgezet naar electriciteit en wordt opgeslagen in kleine accu’s. Elke drie uur wordt de pomp zolang ingeschakeld dat de accu’s weer leeg zijn. Dan begint het in drie uur opladen van de accu’s weer.
Hoe zonniger het is, hoe meer energie in de accu’s terecht komt, hoe langer de pomp draait voordat de accu’s leeg zijn, hoe meer water er bij de planten terecht komt. Heel simpel en heel doeltreffend…, op de momenten dat de planten veel water nodig hebben krijgen ze ook veel water. De vier vaten zorgen voor een regenwaterbuffer van een kleine 1.000 liter, de kas kan zichzelf nu met gemak dagelijks van water voorzien tijdens 6 weken droog weer. Het verschil met voorgaande jaren is duidelijk te zien, de planten staan er veel mooier bij. Natuurlijk heb ik direct een zevental “hanging baskets” opgehangen, die vol zitten met aardbeiplanten. Dat wordt smullen straks. Al moet ik Nelleke wel goed in de gaten houden. Die is gek op aardbeien. Ondertussen kan ik lekker aan de slag met andere taken in de tuin. Behalve Nelleke het gras in de gaten houden bijvoorbeeld. Kijken hoe het groeit.
marc lobenstein zegt
Leuke site als je de watertonnen hoger plaatst heb je denk ik geen eens een pompje nodig. Of heeft irrigatie altijd een pomp nodig?
Jacobus zegt
Hoi Marc! Je hebt helemaal gelijk, een irrigatiesysteem heeft geen pompje nodig. Maar zonder pompje loop je wel tegen praktische uitdagingen aan, want een regenton op 1 meter hoogte plaatsen zorgt voor een druk van slechts 0,1 bar. Tien meter hoogte zorgt voor een druk van 1 bar.
Kortom…, je hebt héél weinig druk tot je beschikking. Water omhoog irrigeren gaat al niet lukken, dus voor hanging baskets is een systeem zonder pompje geen oplossing. Wel voor planten die gewoon op de “begane grond” groeien, dat druppelt wel door. Al moet je dan weer iets anders bedenken dan de druppelaars die ik gebruik, want die zorgen juist voor drukvermindering zodat het water geen straaltje wordt maar drupjes.
Veel succes met uitproberen!
Sandra zegt
Wat een fijn stukje tekst, ik zou graag meer lezen over de ontwikkelingen in de kas.
Riemie zegt
Geweldige verhalen en wat een uitvinding die druppelaar
Ik geniet.
wacht met spanning de volgende verhalen af.