Eergister was het dierendag. Ik werd daar fijntjes aan herinnerd toen ik met mijn slaperige hoofd om 5.45 het bed uitstapte, naar de badkamer liep en een heel klein spitsmuisje aantrof. Levenloos. Onze katten worden steeds meer buitenkatten. Op de een of andere manier hebben ze een heel eng miauwtje wat ze laten horen als ze iets gevangen hebben en het mee naar binnen willen nemen. Als ik thuis ben houd ik angstvallig het kattenluikje dicht, maar zo gebeurt het regelmatig dat ze (altijd op een vaste plek, voor de deur naar de badkamer) een cadeautje mee naar binnen nemen als we niet thuis zijn. Soms vind ik alleen een veertje, maar meestal ligt er een compleet dierenlijkje. Ik durf ze zelf niet op te ruimen, dat klusje laat ik over aan Jacobus. Het is ook wel eens gebeurd dat ze een vogeltje mee naar binnen namen dat zich dood hield, maar even later door de woonkamer fladderde. Maar het meest verbaasd was ik toch wel over het feit dat er eentje een mol had gevangen. Hoe doen ze dat? Ik weet dat het de natuur is wanneer ze weer iets hebben gevangen, maar wanneer het een jong vogeltje of klein muisje is vind ik dat toch wel erg jammer. En laatst dan.. we lagen te slapen en de deur van de slaapkamer is altijd dicht. Soms komt het voor dat een van de katten de deur open weet te wrikken en ons komt vergezellen. Ik werd wakker van een eng gemiauw. Dat gemiauw wat je hoort als ze iets hebben gevangen. Stel je voor he.. midden in de nacht! Ik hoorde de deur langzaam open gaan en een kat naar binnen komen. Ik luisterde in het pikkedonker naar verdere geluiden, maar die bleven uit. Totdat ik heel luid iets hoorde kraken. Jacobus was nu ook wakker, maar die was ervan overtuigd dat het niks was. De volgende dag ging ik met tegenzin opzoek naar een of ander dierenlijkje, maar daar was geen spoor van te ontdekken. En nu zal ik nooit weten wat er die nacht nu eigenlijk is gebeurd. De horror! Brrr….
Horror en pompoen. Heb ik nu een bruggetje naar wilde rijst met pompoen? Wij hadden zelf een klein pompoentje tussen de courgette. Niet de moeite waard om er iets van te maken, maar wel leuk voor op tafel. Gister kocht ik een mooie pompoen en maakte er voor vandaag een heerlijk gerecht van met wilde rijst en tofu. Mmmmm! Herfst op een bordje!
Pompoen met wilde rijst
Type recept | Hoofdgerecht |
Aantal personen | 2 |
Totale tijd | 2 uren |
Ingrediënten
- 1 grote pompoen
- 100 gr. wilde rijst
- 1 blok tofu
- 3 el tamari
- olijfolie
- 1 glas ananassap
- 3 el rijstazijn
- 3 el agave
- 3 teentjes knoflook
- 1 el geraspte gember
- 1 glas sinaasappelsap
- 1 el arrowroot
Werkwijze
- Maak eerst een marinade van tamari, sesamolie, olijfolie, ananassap, rijstazijn, agave, knoflook en gember. Roer alles goed door elkaar en zet even aan de kant. Houd 2/3 van de marinade apart.
- Snijd de tofu in de lengte in plakken en doe deze in een ovenschaal. Schenk de marinade erover en laat een uurtje inwerken.
- Haal de schil van de pompoen en snijd in blokjes. Doe de pompoen samen met de tofu een uurtje in de oven op 180 graden. Ik deed de tofu onderin en de pompoen op het bovenste rooster. Als je ze niet tegelijk in de oven kunt doen heb je een uurtje langer werk, omdat je ze dan om de beurt doet.
- Zet ondertussen de rijst op en bereid volgens aanwijzing. Mijn rijst moest 45 min. koken, dus dit kwam mooi uit met de tofu en pompoen.
- Meng in een steelpannetje de marinade en sinaasappelsap en warm zachtjes op. Voeg er de arrowroot gemengd met wat water aan toe en laat het mooi indikken onder voortdurend roeren.
- Doe de rijst in een bord, serveer de tofu en pompoen erbij en schenk tenslotte de saus erover!
- Eet smakelijk!
Geef een reactie