Vorige week liet ik al vallen dat het niet zo goed ging met onze haan, die we liefkozend Janus hebben genoemd. Zijn snavel was bleek van kleur en zijn kam was ook niet meer zo mooi rood als dat hij was. Terwijl de kippen actief rondscharrelden zat Janus rustig in het gras een beetje om zich heen te kijken. Normaal gesproken zijn ze er als de kippen (haha) bij als we wat voer strooien in het gras, maar Janus deed het allemaal niet meer zoveel. Toen ik maandag thuis kwam van het boodschappen doen zat hij tegen het hok aan met zijn oogjes dicht, terwijl de kippen aan de andere kant van de tuin aan het scharrelen waren. Ze zijn normaal gesproken altijd bij elkaar. Toen ik voor hem kwam zitten gingen zijn ogen open, maar vielen ook weer dicht. Zijn borst was opgezet, dus waarschijnlijk had het met een verstopte krop te maken. Als zijn krop verstopt zat, verteerde hij zijn eten niet meer en kreeg hij ook geen voedingsstoffen binnen, het was dus zaak om zijn krop leeg te maken. ’s Avonds toen Jacobus het hok dicht wilde doen, zag hij dat Janus niet zoals gebruikelijk boven in het kippenhok zat, bij de andere kippen, maar onderaan het trappetje zat. En zo gebeurde het dat Jacobus met Janus onder zijn arm de kamer binnenstapte. Het werd een heuse ziekenboeg; Jacobus op de bank, met Janus in zijn armen, die een kropmassage kreeg en ik, die de doos van Jacobus’ kerstpakket vulde met stro en een kommetje water. Zo bracht hij de nacht warm binnen door. We spraken af dat Jacobus een briefje op de tafel zou leggen als de haan de volgende ochtend was overleden, ik kan niet zo goed tegen dode dieren, heel mutserig, maar ja.. Gelukkig zat Janus de volgende ochtend nog lekker warm in de doos. Een paar keer die dag gaf ik hem nog een massage om zijn krop wat leger te maken en hij leek ook wel weer wat actiever. Woensdag moest hij toch echt weer naar buiten, omdat we met de kerstdagen niet thuis waren. En ja.. het staat ook zo raar als je met een haan in een doos de kamer van het bezoek binnenstapt (ik verwijs naar Flappie). De kippen kwamen hem nieuwsgierig begroeten, Janus liet het rustig toe. Hij dronk een beetje en voorzichtig, maar trots stapte hij in het rond. Hij leek weer een beetje aangesterkt, maar we waren er niet gerust op.
Toen we donderdagavond thuis kwamen vreesden we het ergste en inderdaad, toen Jacobus een rondje door de tuin liep vond hij een natgeregende Janus in een bloemenperkje. Overleden..
Onze dametjes moeten het nu zonder haan stellen en ze zijn er een beetje af. Het is de natuur, maar jammer is het wel. Het was zo ontzettend leuk om te zien hoe Janus parmantig en trots voor zijn kippen zorgde, het begrip ‘haantjesgedrag’ kreeg nu een duidelijke betekenis. We denken er nog over na of we een nieuwe haan willen. Tot die tijd moeten onze kippetjes het maar even zonder haan stellen!
Tot zover Janus de Hanus en dat hij maar vredig achter de kas moge rusten..
Dit heeft natuurlijk niks met deze pesto pasta te maken, maar ja.. toch wil ik dit recept met jullie delen. Deze pesto pasta maakte Jacobus voor me toen ik voor het eerst bij hem kwam eten. Super simpel, maar vol van smaak. Hij doet het goed bij bezoek en bevat gezonde ingrediënten! Zo na de kerstdagen hebben we wat meer behoefte aan simpel eten en dit recept is hiervoor perfect.
Pestopasta
| Type recept | Hoofdgerecht |
| Aantal personen | 2 |
| Totale tijd | 35 minuten |
Ingrediënten
- 120 gr. pasta (of meer, wij eten niet zoveel pasta)
- 1 prei
- 1 rode ui
- 2 teentjes knoflook
- 5 zongedroogde tomaatjes
- 1 eetlepel kokosolie
- wat geraspte parmezaan
- handje pijnboompitten
- 5 el groene pesto
- takje rozemarijn
- takje tijm
Werkwijze
- Snijd de prei en rode ui in ringen. Snijd de zongedroogde tomaat in kleine reepjes.
- Zet het water op voor de pasta en kook volgens aanwijzing op het pak.
- Doe een eetlepel kokosolie in een pan en fruit hierin de rode ui.
- Voeg twee teentjes geperste knoflook toe en roer even door elkaar.
- Voeg de prei toe en laat onder af en toe roeren even bakken. Voeg dan de zongedroogde tomaatjes toe.
- Rooster de pijnboompitjes in een koekenpan, zonder olie. Goed omscheppen, anders branden ze aan.
- Voeg de pesto toe aan de prei en roer goed door elkaar. Voeg de pasta nu ook toe.
- Serveer met wat geraspte parmezaan, rozemarijn, tijm en de pijnboompitjes.
- Geniet!
Marion de weert zegt
Triest eind voor een prachtig dier.
Kippen van de leg?
Lekker simpele pasta, iets dergelijks maakte ik al 🙂
Nelleke Adema zegt
De kippen zaten gister de hele dag binnen, de een op stok, de ander in het leghok.. Normaal gesproken zitten ze overdag niet op stok. En vandaag zijn ze een beetje stuurloos, de haan hield ze altijd bij elkaar..