Een aantal jaren geleden begon ik voor het eerst met foto’s maken van mijn gerechten. Met een simpele digitale camera maakte ik een foto als ik een gerecht goed gelukt vond en maakte via zo’n fotoboekprogramma een receptenboek van alle dingen die ik lekker vond. Totdat ik op een dag heel sterk het gevoel kreeg dat ik mijn recepten wilde delen met anderen. Op dat moment stond er een cake in de oven en terwijl het in huis heerlijk begon te ruiken bedacht ik het idee voor een eigen site. Binnen een uur was de naam bedacht en had ik mijn eigen plekje op het internet gevonden, toen nog puurenlekker.wordpress.nl. Het verhaal voor het eerste recept was geschreven en de cake was inmiddels afgekoeld. Nu alleen de foto’s nog. En ja.. als je een vriend hebt die briljant kan fotograferen, is de link natuurlijk snel gelegd. Dus vriendlief werd gecharterd om voortaan de foto’s te maken voor de website.
Totdat het me op een gegeven moment tegen ging staan. We liepen inmiddels tegen de lente en ja.. als je houdt van tuinieren is de lente hét seizoen. Ik vond het vervelend om hem steeds te storen met de dingen die hij zo graag doet om voor mij aan het werk te gaan, ook al deed hij het met liefde. En bovendien stond ik te springen om zélf mijn foto’s te maken. Dus zo gebeurde het dat ik in mei 2012 mijn eigen spiegelreflexcamera in handen kreeg en ik zelf begon met fotograferen. Het was een canon 1100D, waar ik tot op de dag van vandaag ontzettend blij mee ben! Ik begon met een standaard lens die erbij geleverd werd, maar naarmate ik vaker fotografeerde, werd deze ingeleverd voor een groothoeklens . Eigenlijk een lens van Jacobus, maar hij zit gewoon standaard op míjn camera.
Nu vragen mensen wel eens of ik een blog kan schrijven over fotografie, maar om eerlijk te zijn; ik doe maar wat. Ik heb geen idee wat de beste manier is om te fotograferen, welke instellingen je moet gebruiken, welke standpunten het beste zijn, echt.. ik doe maar wat! Soms is het wat gehannes met het licht en de isowaarde, maar ook dat is een kwestie van doen en ervaren. Hoe vaker je het doet, hoe handiger je erin wordt, het lijkt me helemaal te gek om ooit nog een cursus eten fotograferen te doen, of foodstyling, maar het is toch vooral een kwestie van uitproberen. Het is handig dat Jacobus zo goed kan fotograferen, maar hij helpt me niet. Hij laat me lekker mijn gang gaan en zo is fotograferen ook een ding geworden waar ik super veel plezier aan beleef. Nog steeds ben ik aan het leren en ontdekken wat fotografie betreft, dus als ik advies zou moeten geven over dit onderwerp, dan is waarschijnlijk; probeer een standpunt te vinden waar het licht goed is, zorg voor een sfeervolle aankleding (ik heb een hele verzameling aan kommetjes, kopjes, bordjes enz.) en varieer hier ook in, zodat je niet steeds dezelfde foto’s hebt van verschillende gerechten. Soms is het mooi om een bepaalde kleur stof als ondergrond onder je gerecht te leggen, die past bij de kleur/sfeer van je gerecht. En zorg ervoor dat je het mooi op het bord presenteert. Eventuele spatten op de rand van een bord bijvoorbeeld, veeg ik eerst weg met wat keukenpapier. Maar het belangrijkste advies is gewoon lekker uitproberen en ervaren! Op deze manier ontwikkel je je eigen stijl en tsja.. ik kan ook nog heel veel leren wat fotografie betreft.
En onderstaande foto wil ik graag even met jullie delen.. Gister was ik bezig om de keuken schoon te maken en ineens hoorde ik een knal tegen het raam. Omdat ik helemaal naar wordt van halfdode dieren riep ik Jacobus erbij en zo zagen we dat er een ijsvogeltje op de grond lag. Hij had zijn oogjes open en bewoog niet meer. Jacobus pakte hem op en we zagen dat hij nog leefde. Hij hield hem een tijdje tussen zijn handen en ging zitten in het zonlicht op een bankje. Nadat ik een paar mooie foto’s had genomen vloog hij weer weg. Bijzonder toch? Het schijnt dat er nog maar 100 paartjes zijn in Nederland, dus dat we er eentje bij ons huis hebben zitten is toch wel heel bijzonder!
Geef een reactie