Als het buiten koud is, is mijn favoriete plek in huis tegen de kachel. Vroeger hadden we een grote vensterbank, waar je heerlijk op kon lezen en je tegelijkertijd op kon warmen en nog steeds zit ik graag op de grond tegen de kachel. Toen ik afgelopen week nietsvermoedend zat te lezen op de grond tegen de kachel, klonk er achter mij een schel gepiep. Heel hard! Ik vloog overeind en draaide me om naar de kachel, maar er was niks te zien. De aandacht van Mickey de poes was nu ook gewekt. Ze keek met haar koppie scheef naar de kachel, maar er gebeurde verder niks. Ik zocht een ander plekje in huis en besteedde er verder geen aandacht aan. De volgende dag hoorde ik gerommel in het kastje waar de noten en rozijnen liggen. En weer dat schelle gepiep. Ik durfde niet zo goed het kastje open te doen om te kijken wat erin zat (plattelandsheld die ik ben!), maar weer zat Mick erbij te kijken. Ik vermoed dat we een nieuw huisdier hebben in de vorm van een muis, ik heb haar omgedoopt tot Sofietje.
Ik hoop dat Sofietje uit zichzelf weer weg gaat, als ze merkt dat er niks meer te halen valt. Alles zit inmiddels in afgesloten potten, waar ze niet bij kan. Wat ik wel een beetje verdacht vond, was dat de deksel van het blik met chocola eraf geschoven was en er hele kleine snippertjes chocola in het blik lagen, waarbij de blokken chocola er verdacht afgeschaafd uitzagen. En toen deed ik iets wat tegen mijn principes in is. Iets wat ik nooit dacht te doen, maar helaas was ik ertoe genoodzaakt: ik heb chocola weggegooid. Ja echt.. Ik hou van dieren en zelfs muizen laat ik niet in de val lopen, maar mijn chocola wil ik niet delen (alleen met Jacobus. Soms.). Dus bij deze verzoek ik Sofietje een ander warm plekje te zoeken, de kippen vinden haar vast ook heel lief en zij hebben genoeg eten en een warm hok. Ik zie een mogelijkheid voor Sofietje!
Gelukkig was Jacobus zo lief om nieuwe chocola te halen, want er moet een taart gebakken worden! Er zit namelijk een leuk project aan te komen, waar gezonde dingen bij verwacht worden. Nu wil ik deze taart zonder bloem niet gezond noemen, maar de biologische 85% chocola bevat best wat stofjes die goed voor je zijn. Er zit geen meel of bloem in deze taart en ook geen toegevoegde suiker. Jammer genoeg ben ik nog steeds verkouden, dus van de taart proefde ik vrij weinig, maar volgens Jacobus en collega’s is hij heel erg lekker. En omdat hij zo lief is, vertrouw ik maar op zijn smaak. Iets met chocola kan immers nauwelijks niet lekker zijn toch?
Bron: greenkitchenstories.com
Chocolade-dadeltaart zonder bloem
| Type recept | Voor bij de koffie |
| Aantal personen | 8 |
| Totale tijd | 60 minuten |
Ingrediënten
- 300 gr. dadels
- 100 gr. amandelen
- 100 gr. chocola, fijngesneden
- 4 eieren
- geraspte schil van 1 sinaasappel
- sap van een halve sinaasappel
- 4 eetlepels kokosolie (je kunt ook boter gebruiken)
- 1 theelepel vanille
- 3 eetlepels cacao
Werkwijze
- Maal de amandelen fijn in een blender. Het hoeft geen meel te worden, grofgemalen is prima!
- Voeg daarna de dadels toe en maal deze ook fijn. Bij mij ging dit een beetje lastig. Onze blender trok het niet, met de staafmixer ging het beter, maar mocht je deze niet hebben dan kun je de dadels ook met een vork fijn prakken.
- Voeg daarna alle andere ingrediënten toe en meng goed met elkaar. Maak je geen zorgen. Toen ik dit beslag zag was ik er vrij zeker van dat het ging mislukken. Het leek op een ei-massa met brokjes dadel en amandel. In de oven smelt alles samen tot een mooi geheel, dus het komt helemaal goed!
- Doe het beslag in een bakblik en zet 40 minuten in een oven op 200 graden.
- Als je hem warm eet is de chocola nog lekker smeuïg, maar afgekoeld is hij ook erg lekker.
Geef een reactie